Başlık : Esrik Roman ADSIZ OZANLAR KENTİ// Serdar Koç (M. LorisLemur M.)
Yazar : (M.Loris Lemur M) Serdar Koç
-XIX-
Şiirin etrafında dolanıyor bu gece sözcükler, şairin bahtı açık gibi, tavında dizeler.Rüyadan anımsananlardır şiir; hayal meyal/ ki; şairler uyanıkken düş görür.Anımsamak; külü deşerek közü yeniden görmektir/ ki; düş şiirin cevheridir.
Şair şiirini dinlendiriyor, gel iki duble demlenelim, şiir de demlensin kendince.Üç noktadır sır. Göz eder. Şiirdar yüreklere şiirce. Yolumuzu gözler. Kaş eder.
Sözcükler hayatı sınırlıyor. Sözcüklerin zırhını yırtarak hayatı aralayalım.Sözcükler hayatı hapsediyor.
Bir insanın evvela güzel bir yatağı olmalı, bir de koynunda güzel bir sevgilisi varsa;
Değme keyfine, tadından yenmez dünya.
Bahçemdeki yemiş, soframdaki ekmeksin, gözümün nuru, tenimin canı.Yeryüzü uğrak, yâre, yârene…
Saçların hiç ağarmayacak sanmıştın, böyle karakaş, kara göz, ömrün sefası hep sürecek…
Katlanılması gereken bir bilinç hali oluyor yaşam nihayetinde.
Santrut’a kadeh kaldıralım, umutsuz siyasi mücadelelere,
Ütopyaya, hayallere, düşlere…
Çok güzel bir dize geldi usuma az evvel,
Kaleme gelmedi, kaçtı, dile oturmadı.
Coğrafyadan sürgün, tarihten bütünlemeli,
Hayat bilgisi ergen, dil bilgisi sivilceli…
Söz bazen dokuzuncu düğüme gelip düğümleniyor.
Söylenemiyor da, gözyaşı olup dökülüyor.
Gecede ilerleyen dış yüzeyi zamanın, gittikçe genişleyen,
Titrek ışıkları kentin, sabaha yakın saatler. Yârine içerleyen,
Gece uzun, ben uykusuzum. Sensiz. Issız.
Hüzünlü bir (…) yaprağına çiseleyen bir göze çiy damlası ömrüm.
Bir aşka bir ömür yetmez.
Seni tanımak ömre değer. Şu ömür seni tanımaya değer.
Yaşamak sana değer. Sen yaşamaya değersin.
Hiç eskimeyen anılarımız olsun aşk
(tenin tene hasreti aşk/ kalbin kalbe muhabbeti)
Gitmiş ömrümün ağırlığı, kalmış darası. Bildim bileli şu soyka gönlüm aşk müptelası.
Bir yanımız ölüme teyellenmiş, bir yanımız hayata direnir, gövdemiz yaşamak müptelası.
Çocukluğum Amasya’da geçti, dur! Biraz daha göreyim Amasya’yı.
Heri…
Taşın toprağın ve rengârenk yeşilin içinde gezinen çocukluğumu…
-Yeşilırmak Amasya’nın ruhudur, Ankara’nın ruhu neresi?
Siz olsaydınız bu romanı nasıl sürdürürsünüz?
info@bulutyazardergisi.com.tr